Esperanto (Poezio) - Brasika amo - Adolf Sproeck

Brasika amo

En ĝardeno kreskas floro,

Flirtas en la vento;
Ĝia peza bonodoro
Ravas al la sento.

En ĝardena anguleto
Dika la brasiko
Okulumas al floreto,
Tremas ĝis radiko.

Brulas la brasika koro,
Arde li*) sopiras.
Al la bela, blanka floro
Lin la koro tiras.

Nokto estis tre malhela.
Li elradikiĝis
Kaj al sia bela floro
Kaŝe li moviĝis.

Mankis luno, mankis lumo
Dum karesa amindumo.
Mankas eĉ plej eta scio
Pri amora historio.

Sed en tempo la aŭtuna
Videbliĝas la afero:
Kreskas el ĝardena tero - -
Florbrasiko juna!

---

*) Ne eraro, sed intenca personigo.